سمنان یکی از مناطق کهن و قدیمی ایران است که در طول تاریخ فراز و نشیب های زیادی را پشت سر گذاشته است. این دیار در مسیر اصلی راه های شرق به غرب و منطقه ی ماوراءالنهر و آسیای مرکزی و راه مشهور ابریشم، قرار داشته که این امر،بستر مناسبی را برای شکل گیری حوادث مهم تاریخی در این منطقه به وجود آورده است.تهمورث دیوبند را بنیانگذار شهر سمنان می دانند.

icon_hoverدر زمان شروع عصر آهن ،آریایی ها از دو سو وارد ایران شدند، آن دسته از آریایی ها که از شمال شرق به ایران راه یافتند،در مسیر خود در استان های شمال شرقی همچون گلستان،خراسان و سمنان ساکن شدند.این منطقه در تمام دوره حکومت مادها و هخامنشان جزئی از ایالت بزرگ پارت یا پرتو و سرحدی ایالت های پارت و ماد به شمار می رفت.

icon_hoverسمنان در دوره های بعد از اسلام جزو سرزمین تاریخی قومس(کومش) به شمار می آمد که این دیار از کانون های مهم اسماعیلیان در قرن های ششم و هفتم هجری بود،به طوری که در این ایالت150 قلعه در اختیار این فرقه قرار داشت و هر مجموعه از آن ها را یک کدخدا و هر قلعه مجزای آن را یک محتشم که به منزله فرماندار کل یا حاکم بزرگ شهر بود،زیر نظر داشت. سمنان در دوران مغول،همچون سایر نقاط ایران از حمله،کشت و کشتار این قوم در امان نماند و متحمل خسارات جانبی و مالی بسیار شد.در زمان تیمور لنگ نیز،سمنان به تصرف صوفیان در آمد.

icon_hoverدر زمان کریم خان زند،سمنان در اختیار بزرگان خانواده قاجار قرار گرفت . بعد از مرگ او نیز آغا محمدخان توانست ولایت کومش ( سمنان ،دامغان، بسطام )را در اختیار خود در آورد. فتحعلی شاه نیز خطه قومس را که زادگاهش بود مورد توجه قرار داد و ذوالفقار را به عنوان حاکم سمنان برگزید.نام جغرافیایی قومس تا اواخر دوران قاجار معمول بوده و در دوران حکومت پهلوی اول،سمنان در شمار شهرهای استان دوم ،یعنی مازندران در آمد.در آغاز سال 1340 هجری شمسی طبق تصویب نامه هیئت وزیران، ایالت کومش ( سمنان، دامغان، شاهرود،بسطام و سرخه ) و جنوب طبرستان یعنی سنگسر(مهدیشهر) و شهمیرزاد و نقاط تابعه آن ها، از نظر تقسیمات کشوری به نام فرمانداری کل سمنان نامگذاری شد و مرکز حکومت آن نیز در شهر سمنان تعیین و مستقر گردید.

درسال 1355 هجری شمسی طبق تصمیم دولت وقت با اضافه شدن دماوند، فیروزکوه،گرمسار و ورامین فرمانداری کل سمنان به استان سمنان تبدیل شد و مرکز آن نیز همان، شهر سمنان باقی ماند. دو سال بعد،دماوند،فیروزکوه و ورامین از این استان جدا شدند و استان کنونی سمنان شکل گرفت.

مطالب بالا برگرفته از این منابع می باشد.