آنچه امروزه در تئاتر استان شاهدیم حرکتی است که از اوایل دهه هفتاد در سراسر کشور آغاز شد است. درباره پیشینه نمایش استان سمنان می توان گفت که مردم منطقه تحت تاثیر علویان طبرستان،تقریباً از همان قرون اولیه، مذهب تشییع را پذیرفتند و تعزیه خوانی از همان ابتدا در استان رایج شده است.
ملا محمد تقی شبیه ساز، متصدی مقبره طوطی در زمان ناصرالدین شاه قاجار،معروف ترین شبیه گردان سمنان بوده است. از قدیم، نمایش هایی به صورت کاروان شادی در سمنان رایج بوده که ” عمه گرگا” و ” چوبین پا” راه رفتن و انجام عملیات روی چوب های بسیار بلند و نمایش ” استاد حسینی” از جمله ی آنها محسوب می شوند. اجرای نمایش های رو حوضی در جشن ها و عروسی ها مرسوم بوده است و به صورت رسمی،نمایش سیاه بازی و رو حوضی از سال 1318 با دو نمایش حاجی آقا و ظالم و مظلوم ،نوشته مرحوم علی صحت در کاروانسرای شاه عباسی سمنان آغاز شد.
در دهه ی هفتاد گروه های بسیاری در سمنان تشکیل شدند که از جمله آن می توان گروه های یاران، دبستان، میثاق،انصار ،مقداد،آینه، ندای صحنه باران را نام برد. در شرایط فعلی ،شش گروه در سمنان در عرصه ی تئاتر فعالند و کارشناسان بسیاری از شهروندان استان در تئاتر استان حضور دارند.
در سال 1352 گروه تئاتر مردم(پویا) به سرپرستی آقای محمود عطار و با همکاری دیگر بزرگان عرصه نمایش ، تشکیل شد. آقای عطار که خود از تحصیل کرده های رشته تئاتر است، تئاتر علمی را درسمنان پایه گذاری کرد که تا اواخر سال 1356 در سمنان فعالیت داشت.
مطالب بالا برگرفته از این منابع می باشد.
