شهردار سمنان گفت: برخی تحولات شهر برای تأمین ایمنی شهروندان است و مردم سمنان باید کمی صبر داشته باشند.
این روزها بلوار ولیعصر (عج) سمنان، حال و هوای بهتری دارد و پارک ولیعصر (سنگی) هم شکل زیباتری به خود گرفته و زنده شده است.
در کنار همه این اقدامات خوب که مورد توجه و تشکر شهروندان قرار گرفته، برخی از شهروندان سمنانی هم به سنگ‌چین شدن رفوژ میانی بلوار ولیعصر اعتراضاتی را بیان کردند.
برخی آن را نازیبا دانسته و گفته‌اند: این سنگ‌ها چهره بلوار را مخدوش کرده‌اند؛ تعدادی نیز گله‌مندند که پای عابران در بین این سنگ‌ها گیر می‌کند و امکان عبور و مرور راحت از مردم گرفته شده است.
حسین موسوی، شهردار سمنان گفت: بلوار ولیعصر سمنان یکی از بلوارهای زیبا و پرتردد این شهر است که البته لاین رفت و برگشت آن با هم اختلاف سطح حدود ۸۰ سانتی‌متری دارند و رفوژ میانی آن شیب‌دار شده است.
وی اظهار داشت: به خاطر شیب موجود امکان کاشت گیاه و آبیاری آن در این رفوژ وجود ندارد و آبیاری کردن ان باعث سرریز شدن آب به لاین برگشت بلوار می‌شود. از این‌رو این فضا سنگ‌چین شده و اقدام به کاشت گیاه در بین آن کردیم که با همراهی شهروندان و سعه‌صدر آن‌ها و رشد گیاهان و گلسنگ‌های کاشته شده در آینده‌ای نه‌چندان دور شاهد چشم‌انداز زیبایی در این بلوار هستیم.
شهردار سمنان البته دلیل اصلی این اقدام را حفظ سلامت شهروندان بیان و تصریح کرد: متأسفانه هنوز فرهنگ ترافیکی در این شهر نهادینه نشده و عابران پیاده از هر مکانی که خودشان تمایل دارند اقدام به رفت‌وآمد می‌کنند.
به گفته وی عبور و مرور عابران پیاده در این بلوار شلوغ و پرتردد علاوه بر تهدید سلامتی آن‌ها سبب بروز تصادفاتی هم در این بلوار می‌شد و ما با سنگ‌چینی این رفیوژ تلاش می‌کنیم تا شهروندان را به محل‌های مخصوص عبور عابر پیاده هدایت کنیم تا تعداد حوادث را به حداقل برسانیم.
وی از شهروندان خواست تا حفظ سلامتی خود را در اولویت قرار داده و اندک زمانی بیشتر برای عبور و مرور ایمن را صرف سلامتی خود کنند.
وی خاطرنشان کرد: البته بر اساس ماده ۲۱۵ آئین‌نامه راهنمایی و رانندگی عابر پیاده وظایف نه‌گانه‌ای دارد که مهم‌ترین آن‌ها عبور از عرض راه، تنها از گذرگاه‌های پیاده، پل‌های هوایی و گذرگاه‌های زیرزمینی مجاز، خودداری از دویدن، پریدن و ورود ناگهانی به سطح سواره‌رو و عبور نکردن در بزرگراه‌ها و خیابان‌ها از لابه‌لای درختان و گل‌بوته‌های حاشیه و میانه راه است.
