اگر زنی بچه‌هایش را پس از تولد از دست می‌داد برای اینکه فرزند بعدی‌اش زنده بماند؛ به هفت خانه رفته و لباس بچه گدایی می‌کرد. آنگاه لباس‌های تهیه شده از این راه را بر تن بچه می‌کرد.
در بعضی مواقع نیز برای این کار تکه‌‌ای از لباس سادات را بر تن طفل می‌پوشاندند.
در بعضی مناطق نیز نذر می‌کردند که تا هفت سالگی موی کودک را کوتاه نکنند. آنگاه پس از سر آمدن موعد مقرر، موهای او را تراشیده و هم وزن آن طلا خریداری می‌کردند. این مقدار طلا به بارگاه امام رضا (ع) هدیه می‌شد. گاهی نیز گوش طفل اعم از پسر یا دختر را سوراخ می‌کردند و گوشواره‌ای بر آن می‌آویختند و بعد از هفت سال آن را به آستان قدس رضوی هدیه می‌کردند.
