دکتر ابوالفضل قاضی شریعت‌پناهی یکی از شخصیت‌های برجسته و علمی سمنانی است و در میان خواص اهل علم و ناموران علم سیاست و حقوق جایگاه رفیعی را به خویش اختصاص داده است.
دکتر شریعت پناهی، فرزند آقا سیدهادی از سادات حسنی در سال ۱۳۱۰ هجری‌شمسی در خانواده‌ای اصیل و نجیب متولد شد. او پس از طی مراحل مقدماتی تحصیلات خود، مدارج عالی را نیز طی کرده و در سال ۱۳۳۲، لیسانس حقوق خود را از دانشگاه تهران دریافت نمود و از سال ۱۳۳۳ برای ادامه تحصیل به اروپا سفر کرد و موفق به دریافت درجه عالی دکتری از ژنو در سال ۱۳۳۹ گردید و در زمان ۱۳۴۰ به ایران مراجعت کرد.
پس از بازگشت به ایران، وارد سازمان برنامه شد و اولین شغل وى به عنوان کارشناسى ارشد بود، بعد به معاونت دفتر نیروى انسانى سازمان منصوب شد. در ۱۳۴۸ به وزارت کشور انتقال یافت و مدیرکل بودجه و تشکیلات آن وزارتخانه شد. در ۱۳۴۵ به عنوان دانشیار در دانشکدهى حقوق تهران اشتغال ورزید و چندى هم معاونت دانشکده حقوق را عهدهدار بود. از دیگر مشاغل وى باید معاونت آموزشى دانشگاه ملى(شهید بهشتى) و معاونت اجتماعى وزارت کشور را نام برد.
دکتر قاضى در اواخر مهرماه ۱۳۵۷ از سوی شریف امامى به کابینه دعوت و به وزارت علوم و آموزش عالى منصوب شد. وى این سمت را مشروط بر عدم مداخله فرماندارى نظامى در دانشگاه پذیرفت. ولى متاسفانه نظامیان در روز ۱۳ آبان به دانشگاه تهران هجوم بردند و دانشجویان را مجروح و مقتول ساختند و فیلم آن نیز از تلویزیون پخش شد. دکتر قاضى به عنوان اعتراض به عمل دولت، از کابینه کنارهگیرى کرد.
وی دارای آثار علمی و تحقیقاتی ارزنده‌ای به نام‌های . داستان‌های ایرانی، جامعه‌شناسی سیاسی، جامعه‌شناسی حقوق، حقوق اساسی و نهادهای سیاسی، حقیقت به نخی بند بود و گفتارهایی در حقوق عمومی می‌باشد.
شادروان دکتر ابوالفضل قاضی شریعت‌پناهی علاوه بر کارهای علمی و پژوهش در رشته تحصیلی خود، صاحب ذوق ادبی نیز بوده و اشعاری نیز می‌سرود. این استاد فرزانه و ارجمند با بیش از ۴۰ سال تحقیق و تدریس و کوشش‌های علمی در سن ۶۷ سالگی در شبانگاه ۲۹ آذر ۱۳۷۷ پس از جدال با بیماری سرطان دار فانی را وداع گفت.