بارگاه علی اشرف(ع) در محله زاوغان سمنان و در کنار برج چهل دختران واقع شده است و به سیدرضی هم مشهور است. مردم وى را از نوادگان امام سجّاد مىدانند؛ اما نویسنده کتاب تاریخ قومس وى را سید رضى، نواده على أشرف و فرزند عمر أشرف مىداند. وی جد اعلی مادری سیدمرتضی و سیدرضی می‌باشد و ناصر کبیر، پادشاه دیلم و طبرستان، فرزند اوست.
مشخصات بنا
بنای ساختمان بقعه شامل حرم، رواق، ایوان، صحن و گنبد است حرم به صورت محوطه چهارگوشی به ضلع ۴/۵×۴/۵ متراست که سه درب آن از سه طرف شمال، شرق و جنوب، به رواق های طرفین ایوان باز می‌شود. گنبد دارای گردنی کوتاه و استوانه‌ای شکل است. مساحت عرصه بقعه امامزاده ۱۵۰۰ و مساحت کل بنا ۶۰۰ و مساحت حرم ۲۰ متر مربع می‌باشد. در سال ۱۳۶۴ پس از ساخت و نصب ضریح فلزی مشبک، ضمن ساخت درب چوبی بزرگ و بازسازی قبر با سنگ مرمر در قسمت جلوی درب ورودی به داخل حرم توسعه یافته است.
در طرفین حرم دو رواق وجود دارد که رواق سمت چپ حرم را اتاقی به طول ۷ متر و عرض ۴ متر و رواق سمت راست مستطیل شکل که در جدیدی نیز در ضلع شمالی آن نصب و آن را به گورستان جدید ارتباط داده است دارای طول ۶ متر و عرض ۳.۵ متر است. این رواق‌ها به دو گوشواره طرفین ایوان باز می‌شود.
در چهار گوشه حرم چهار ترابنه و در چهار ضلع حرم چهار طاق نما دیده می‌شود که گنبد بر روی آن ساخته شده و بر وسط طاق نماهای بالای حرم پنجره‌هایی برای نورگیری تعبیه شده است.گنبد دارای گریو کوتاه و استوانه‌ای شکل است که گنبد مخروطی کوتاهی بر روی آن استوار است. نمای خارجی گنبد را کاشی‌های فیروزه‌ای زیبایی می‌پوشاند.
صحن این امامزاده محل دفن اموات و شهدای محلات و زاوقان سمنان نیز است. این بنا مربوط به دوره صفوی است. این اثر در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۳۷۸ با شماره ثبت ۲۴۲۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
